Translate

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Δεν υπάρχουν άγγελοι σου λέω




Γιατί βαθιά μου δόξασα και πίστεψα τη γη 

και στη φυγή δεν άπλωσα τα μυστικά φτερά μου, 


Decoupage χαρτοπρτσέτας σε ετικέτα ρούχων





μα ολάκερον ερίζωσα το νου μου στη σιγή, 





να που και πάλι αναπηδά στη δίψα μου η πηγή, 




πηγή ζωής, χορευτική πηγή, πηγή χαρά μου...





Χάρτινο κουτί με decoupage χαρτοπετσέτας και παλαίωση πατίνας



Γιατί ποτέ δε λόγιασα το πότε και το πως, 



μα εβύθισα τη σκέψη μου μέσα στην πάσα ώρα, \



Decoupage σε καμβά, με ανάγλυφα στοιχεία

σα μέσα της να κρύβονταν ο αμέτρητος σκοπός, 




να τώρα που, ή καλοκαιριά τριγύρα μου είτε μπόρα, 






λάμπ' η στιγμή ολοστρόγγυλη στο νου μου σαν οπώρα, 

βρέχει απ' τα βάθη τ' ουρανού και μέσα μου ο καρπός!..





Γιατί δεν είπα "εδώ η ζωή αρχίζει, εδώ τελειώνει..."






μα "αν ειν' η μέρα βροχερή, σέρνει πιο πλούσιο φως...




μα κι ο σεισμός βαθύτερη τη χτίση θεμελιώνει, 

Ξύλινη πινακίδα ευχών



τι ο ζωντανός παλμός της γης που πλάθει είναι κρυφός..."

                                                                                                       Άγγελος Σικελιανός






Ω ναι!! Έφτασαν οι μέρες!!Λίγες ακόμα απομένουν.
Μέσα στην παγωνιά του χειμώνα ,οι ψυχές μας ,επιτέλους,θα ζεσταθούν.



Γιατί παρότι οι άγγελοι έχουν χαθεί,
καμιά φορά .... 
 ανοίγουν οι ουρανοί κι έρχονται πίσω πάλι.

Κρατούν στα χέρια τους  λευκούς χειμωνανθούς
 και προσπαθούν να μας  ξυπνήσουν από τη νάρκη του χειμώνα.

Κι είναι φορές που οι χειμωνανθοί  ξεφεύγουν απ' τα χέρια  τους 
και  ανέλπιστα  φυτρώνουν στις καρδιές μας.

Και  τότε ..Τότε, γίνονται θαύματα!!
Δίνουν  τροφή στα όνειρα  μας τα λευκά,
και  με ζεστασιά πλημμυρίζουν την καρδιά μας.


Αγγελικά πλασμένες να 'ναι αυτές οι γιορτές,αγαπημένοι μου,
γεμάτες με λευκούς χειμωνανθούς κι αμέτρητα  λευκά όνειρα.....

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Ξύλινα χριστουγεννιάτικα στολιδάκια

Το πνεύμα των Χριστουγέννων χτύπησε την πόρτα μου και η ανάγκη για χριστουγεννιάτικες δημιουργίες έγινε επιτακτική.
Μερικά από τα ξύλα που προορίζονταν για το τζάκι μας κόπηκαν σε λεπτές φέτες και στολίστηκαν 
με ντεκουπάζ χαρτοπετσέτας και στένσιλ.


Θαλπωρή δίνουν έτσι κι αλλιώς.

Στην προσπάθεια να δώσω όγκο χρησιμοποίησα fimo,πειραματίστηκα όμως και με λευκή σιλικόνη.Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν παρόμοιο,αρκεί να μείνει για λίγο η σιλικόνη εκτεθειμένη στον αέρα για να χάσει την περιττή υγρασία της και να "σφίξει".

« Αν μπορούσες να ακουστείς


Ξύλινο στολιδάκι με decoupage χαρτοπετσέτας.

           θα σου έδινα την ψυχή μου






να την πας ως την άκρη του κόσμου.





Να την κάνεις περιπατητικό αστέρι 

Decoupage χαρτοπετσέτας και fimo.

                           


                             





                            

ή ξύλα αναμμένα για τα Χριστούγεννα στο τζάκι του νέγρου




ή του Έλληνα χωρικού…..



                           

να την κάνεις τις νύχτες ορατές νότες, 




έγχρωμες στον αέρα του κόσμου.



                             





Να την κάνεις αγάπη ».
                                                                                  «Το παιδί με τη σάλπιγγα»
                                                                                                                                     Νικηφόρος Βρεττάκος (1912 – 1991)





                              


           
                               




«Μέσα μας γίνεται η Γέννηση.


Έξω στέκει το σχήμα της – 

Μας φανερώνεται…»

          Γιώργος Θέμελης (Φάτνη)

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Decoupage σε ξύλο




Εκείνο το βράδυ εγώ δεν είχα ύπνο.

Στεκόμουνα μπροστά στο παράθυρο


 


 και σκεφτόμουνα...

Άραγε τι δώρο μου είχαν πάρει;

Και ξαφνικά βλέπω να προσγειώνεται στην αυλή μας

μια χήνα που φορούσε ένα κολιέ από ρουμπίνια.

«Α!», της είπα, «τι όμορφη που είσαι! - έλα μέσα.»

Αυτή μου απάντησε: «Όχι, έλα εσύ έξω!»

και μου έγνεψε να ανέβω στη πλάτη της.

Ανέβηκα, άνοιξε τα φτερά της και πετάξαμε ψηλά,

πάνω απ' την πόλη... Αχ! Τι όμορφα που ήταν...



Εκεί ψηλά κι άλλες χήνες με τους φίλους μου


στις πλάτες τους.



Κάνανε κύκλους πάνω από την πολιτεία



που κοιμόταν βαθειά.
                                                                       



Decoupage σε ξύλο


Εμπρός ν' αρχίσει ο χορός, ν' αρχίσουνε οι τρέλες.

Ανοίξτε τις ομπρέλες σας - θα βρέξει καραμέλες!

Αποσπάσματα από το μουσικό παραμύθι: Η Αγέλαστη πολιτεία
                                                             και οι καλικάντζαροι
                                                                      Των αδελφών Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Decoupage σε χαρτί


Τελικά το decoupage παραείναι εθιστικό!!!
Είναι να μην  το ξεκινήσει κανείς.....
Σαν το τσιγάρο ένα πράμα!
Τελειώνεις το ένα κι αμέσως ονειρεύεσαι το επόμενο.
Μη δω,λοιπόν λευκή επιφάνεια.Με προκαλεί να τη "ντεκουπάρω".
Σαν να σταμάτησε να μ' ευχαριστεί η λευκότητα,
ψάχνω εναγονίως το χρώμα.



Κάπως έτσι προέκυψαν τα χάρτινα "ντεκουπαρισμένα" σακουλάκια,
χρήσιμα για να συσκευάζω τα μικροδωράκια μου.



Παραήταν λευκά,ταπεινά,
έτοιμα για να συσκευάσουν το πασατέμπο.



Άλλωστε τα φθινοπωρινά απογεύματα 
δεν ενδείκνυνται για περατζάδες ,δημόσια θεάματα και μασουλήματα,


Decoupage  χαρτοπετσέτας σε χάρτινο σακουλάκι
                             
παρά μόνο για πειραματισμούς και δημιουργία !     
  

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Αντίο Θάλασσα!

Όλο το καλοκαίρι μάζευα.... και μάζευα.... 
και τελειωμό δεν είχα ,
τους μικρούς μου θησαυρούς.
Βότσαλα,κοχύλια,πέτρες,αστερίες .
Και  ω του θαύματος!!  Να κι ένας μικροσκοπικός αχινός.
Η έμπνευση ήρθε αμέσως
 κι ο αχινούλης πήρε τη θέση της πέτρας σ' ένα δαχτυλίδι από σύρμα  αρζαντό.
Κέλυφος αχινού και σύρμα αρζαντό
Δεν ξέρω γιατί,αλλά όταν τον κοιτάζω ,
 μου έρχεται στο νου 
ένα παιδικό ποιηματάκι 
από το Αναγνωστικό  της Πρώτης.


Ίσως επειδή αύριο ανοίγουν τα σχολεία.

Αχ,και να 'μουν αχινός
 βουτηχτής αληθινός 
                                                       


                                                             στην άμμο να   ξαπλώνω

                                                     
τα αγκάθια μου ν'απλώνω,λέει το ποιηματάκι.
Εντάξει,ο δικός μου δεν έχει αγκάθια,
έχει όμως ένα πολύ ωραίο πρασινωπό κέλυφος.

 Αντίο,λοιπόν θάλασσα,πολυαγαπημένη!!!


Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Πλεχτή αλυσίδα με την τεχνική των Βίκινγκ


Άρκεσε νάρθει η πρώτη θεωρία του φθινοπώρου,
και τα παράλλαξε όλα. Αποδιώχθηκε και νάρκη
θερινή, κι όλη η εκτεταμένη παράλυση,
που διαγράφεται στους παραπάνω στίχους
με τόσο μόχθο κι ιδρώτα, για να βγει
Πλεχτή αλυσίδα  και λάπις λαζούλις
σαν το εσώτατο, το Νέο Φεγγάρι, ολόδροση,
η γοητεία της απλωμένης συννεφιάς,
της βορινής ανταύγειας του Χειμώνα,
όπου δεν έχουν πέραση οι ατονίες.
Θα μένει απάνω απ’ όλα ίσως πάντα ο Ήλιος,
Αλλά καλύφθηκε για καλά. Και είναι τούτο
πρόοδο πολύ μεγάλη.

(Πλοία και Άλλα, Εκλογή Β΄ 251).
Τάκης Παπατσώνης

Πλεχτή αλυσίδα με την τεχνική των Βίκινγκς(Viking Knitting)

Σεπτέμβρης!!!!Καιρός για νέο ξεκίνημα,για δράση ,για δημιουργία!!
Καινούριες ιδέες,βασισμένες σε παλιές τεχνικές.
Όπως η τεχνική των Βίκινγκς(Viking Knit)



Το Viking Knit στην ουσία δεν είναι πλέξιμο,μοιάζει περισσότερο με υφαντική.Δε χρησιμοποιείς βελόνες ή βελονάκι παρά μόνο τα χέρια σου. Με την τεχνική αυτή μπορείς να φτιάξεις αλυσίδες πυκνές ή πιο αραιοπλεγμένες σαν τη δική μου και σε ότι πάχος θες.
Βέβαια το σύρμα που θα χρησιμοποιηθεί πρέπει να είναι λεπτό 0,40 άντε το πολύ 0,60 χιλιοστά,γιατί αλλιώς δε δουλεύεται.
Εικονογραφημένες οδηγίες δίνονται εδώ:
http://www.scribd.com/doc/100711935/How-to-Make-a-Viking-Knit-Bracelet-Tutorial
και εδώ

 Δείγματα αυτών των αλυσίδων έχουν βρεθεί σε διάφορες αρχαιολογικές τοποθεσίες στη Σκανδιναβία και χρονολογούνται από τον 8ο αιώνα μ.Χ. (η εποχή των Βίκινγκ). Παρόμοιες αλυσίδες έχουν βρεθεί και σε άλλες περιοχές του κόσμου, έτσι ώστε η τεχνική μπορεί να μην ήταν μοναδική για τους Βίκινγκς.


Μικρό πουλί τριανταφυλλί,δεμένο με κλωστίτσα
με τα σγουρά φτεράκια του,στον ήλιο πεταρίζει

Κι αν το τηράξεις μια φορά,θα σου χαμογελάσει
κι αν το τηράξεις δυο και τρεις,θ' αρχίσεις το τραγούδι.
Γ.Ρ'ιτσος

Πολλά φιλιά,αγαπημένοι μου!!!

Τα κυκλάμινα άνθισαν κιόλας και μας χαμογελούν!

Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

Ο Αύγουστος ήρθε.....

Αν δεν είσαι ταξιδιώτης του Αυγούστου.


Ξεκίνα τώρα διαδρομές με το μυαλό.






Εκεί τα όρια θα δείχνουν ανεξάντλητα.




Και η πορεία θα σου δείξει , τόπο μαγικό.
                                                                                                                         Γιάννα Καπερνέκα & Κωνσταντίνος Σιάκας.


                                                                                                 


M'ένα φιλί της θάλασσας της αφροστολισμένης
γλυκά σας χαιρετώ!

Καλό μήνα,γεμάτο με Αυγουστιάτικα φεγγάρια!!!!!!!

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

Στη φίλη μου


Ὅλα τὰ ἄνθη τ᾿ ἀγαπῶ
μεθῶ στὸ ἄρωμά των
τὸ βλέμμα νὰ βυθίζεται
ποθῶ στὰ χρώματά των.
Ὑπάρχει ὅμως ἓν λεπτὸν
πολὺ εὐῶδες ἄνθος
ποὺ δὲν μαραίνεται ποτὲ
καὶ τ᾿ ἀγαπῶ μὲ πάθος.
Αὐτὸ δὲ θάλλει στοὺς ἀγροὺς
στοὺς κήπους δὲν ὑπάρχει
καὶ τὰ ἁβρά του πέταλα
ὁ ἥλιος δὲν θάλπει.
Ἔδαφος ἔχει δι᾿ αὐτὸ ἡ τρυφερὰ καρδία
μὲ θέρμη ἀπαράμιλλον καὶ λέγεται Φιλία!
                                 Μαρία Πολυδούρη

Αφιερωμένο σ' όλες εσάς τις αγαπημένες μου blogoφίλες,που μοιράζεστε μαζί μου στιγμές της ζωής σας...........

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Δωράκια φιλίας

 Μια ανάρτηση που γίνεται με μεγάλη καθυστέρηση,σήμερα , φίλες μου.
Μια ανάρτηση αφιερωμένη σε τρεις αγαπημένες  δημιουργούς,που είχα την ευκαιρία ή καλύτερα την τύχη να δω και να θαυμάσω από κοντά τη δουλειά τους .
Έλαβα μέρος στα    giveaways  που διοργάνωσαν,κληρώθηκα ,στάθηκα  δηλαδή τυχερή  και έτσι έφτασαν στα χέρια μου,  οι δημιουργίες τους.
Δημιουργίες εξαιρετικές,ξεχωριστές που μιλούν στην καρδιά και κουβαλούν άρωμα φιλίας.
Θεμέλιοι λίθοι ελπιδοφόρας διαδικτυακής  φιλίας...

Το πρώτο δωράκι ήρθε από τη  Νικόλ,που φτιάχνει ιδιαίτερα κοσμήματα.Είναι ένα βραχιόλι πλεγμένο με κηροκλωστή και επάργυρο σύρμα,που συμβολίζει "την ελευθερία εκάστου εξ ημών",όπως λέει η δημιουργός του,μέσα από τα κοινά σημεία   αναφοράς και  επικοινωνίας.


Τις τέσσερις λευκές αλυσίδες του ,τις σφιχταγκαλιάζει το επάργυρο σύρμα,αφήνοντάς τες ελεύθερες για να ξανασμίξουν πιο κάτω και να ελευθερωθούν ξανά.
Μου αρέσει πολύ ο συμβολισμός του,Νικόλ.


Το δεύτερο είναι το ανοιξιάτικο ρολόι της  Χαράς,γεμάτο χρώμα,παιδικότητα , ενθουσιασμό κι απλότητα,όπως το περιγράφει η ίδια,για να μετράω το χρόνο και την Άνοιξη.




Η αλήθεια είναι ότι λουλούδισε η ψυχή μου  από την ημέρα που το έλαβα και γέμισε με ροζ  μοσχοβολιστά ανθάκια,που ελπίζω να είναι αυτά της αθωότητας....


  
Και η ιδιόχειρη αφιέρωσή της,με τα όμορφα,μεγάλα γράμματά της δε φανερώνει άραγε την καθαρότητα  και την τόλμη της ψυχής ,που με  ανιδιοτέλεια ,δημιουργεί και χαρίζει;


Και μαζί από την όμορφη Ζάκυνθο, το Άνθος της Ανατολής,που κάποια μέρα θα  πάψω να την ονειρεύομαι και θα καταφέρω να την επισκεφθώ,

ήρθαν τα μαντολάτα  και τα μυρωδάτα, γεμάτα γλύκα παστέλια.

Έτσι η  δική μου Άνοιξη  τα έχει όλα.

Ο χρόνος μου μετριέται με λουλούδια,
με μια αγκαλιά λουλούδια παιδικής αθωότητας  



και φέρνει μυρουδιές από άγριο τριαντάφυλλο 
και γλύκα από παστέλι.






Τελευταίο ήρθε ένα όμορφο βραχιόλι ,από τη Χριστίνα,
μια καινούρια φίλη που ζει στα Χανιά και φτιάχνει υπέροχα κοσμήματα,
γεμάτο χρώμα και μηνύματα φιλίας κι αυτό  .



                           To πουλί έχει τη φωλιά, η αράχνη τον ιστό και ο άνθρωπος τη φιλία....
                                                                                              William Blake